Een zaak van gewicht?

Neerlands weegschaal steunt. Lachten we een decennium geleden nog heimelijk om moddervette Amerikanen op de kade van Volendam, inmiddels is grotesk overgewicht een doodgewoon inheems fenomeen dat kan worden aanschouwd in scholen, het openbaar vervoer, of misschien wel in de spiegel.

Veertig procent van alle Nederlanders is te zwaar. Ruim tien procent heeft zo’n omvangrijk abdominaal vetgordijn dat normale routines als toiletgang en de bijslaap een ‘opdracht’ worden. Kinderen van tien lopen rond met ‘ouderdomssuiker’. Sombere geleerden spreken van een medische tijdbom.

Maar de Schepper is genadig.

In het jaar van zijn Zoon 2006 fluisterde Hij – farizeeërs beweren vanuit Vlaardingen – een West-Friese blondine in dat zij was uitverkoren tot Aards engel. “Gij zult de Nederlanders verlossen van hun vraatzucht, hun buiken, hun reten, hun onderkinnen en hun kwalen,” sprak Hij.

Ze fietste pardoes de berm in. Maar hoe dan Heer? “

Hoe dan?

Vertel hen precies hoeveel Liga’s, Sultana’s, Becel Dit, Optimel Dat, Slimmofast Zus en andere door het Voedingsvaticaan gezegende spijzen zij mogen eten. Ik zeg u, zij zullen van hun sofa afrollen en wandelen.”

En Sonja Bakker, want zo heette de eerst beduusde, maar allengs opgetogener door de polder peddelende Aards engel, toog naar huis en schreef 365 verzen. Ze had er zeven dagen en zeven nachten voor nodig, maar toen had ze ook wat:

• Eet des ochtends een Liga.

• Rond de noen een kopje Optimel vla.

• En des avonds een bakje Unox Lasagne

Eureka.

Die zat.

En het volk jubelde. Zoveel wijsheid! En het volk bestormde de graanschuren. Herauten declameerden Sonja’s verzen en de mensen vochten om de Heilige Waren. Becel, Optimel, Slankosnel, Friggylight, Jibbotight, Unifrits, Lipogoodbye, de manna was niet aan te slepen. Halleluja!

En de Heer, de Heer tafelde met Kardinaal Yvonne van Sluys van het Voedingsvaticaan, voorheen hulpkapelaan bij Unilever.

En Zij keken uit het raam en gniffelden. Zij zagen dat Ze geramd zaten.

Sonja Bakker niet gecast door de voedingsindustrie?

Het lijkt het er anders wel erg op!

Maar voor veel mensen is Sonja Bakker blijkbaar een reddende engel. Een kompas in de mist.

Want wie en wat mogen we nog geloven als het om eten gaat?

Gisteren waren eieren slecht, vandaag krijgt boter de Zwarte Piet, morgen moeten we per sé veel soja eten.

De richtlijnen van instanties die bepalen wat goed voor ons is, zijn verworden tot een barokke mix van politiek correcte mythen en dubieuze boodschappen van industrieën die garen spinnen bij allang ontzenuwde sprookjes.

In die kakafonie van semi-deskundigheid, waarvan de voosheid door de meesten slechts kan worden vermoed, is Sonja een lichtend baken.

Haar tips en recepten zijn smakeloos en fantasieloos, maar juist daarom zo vertrouwd.

In een doelgroep die smakeloosheid en fantasieloosheid tot veilig levensmotto heeft verheven, moet je niet aankomen met frivoliteiten als de Sardijnse, de Okinawaanse of zelfs de echte Hollandse keuken.

Is dit een avocado? Nee kassajuf, dat is geen avocado maar een koolraap.

De horden die zich vastklampen aan mevrouw Bakker, zitten hopeloos gevangen in de penibele belevingswereld van de STER en Vinger aan de Pols. Ze denken wèrkelijk dat verzadigd vet je bloedvaten verstopt, dat cholesterol van de duivel is en dat vet de grote dikmaker is.

Laat ze dus fijn Sonja Bakkeren.

Op korte termijn scheelt die massale zelfkastijding de samenleving klauwen met geld. Calorierestrictie bij overgewicht is een dieet-interventie die het hele rijtje gevreesde welvaartsziekten tijdelijk op de lange baan kan schuiven. Weinig bloedsuiker- en insulinepieken, verbeterde insulinegevoeligheid, minder stollings- en ontstekingsfactoren, betere endotheelfunctie, toenemende Heart Rate Variability, the works... en dat allemaal door minder energie tot je te nemen.

En voor de echte Sonja -haters er is hoop. Calorierestrictie leidt ook tot een toename van BDNF (Brain Derived Neurotrophic Factor), een Pokon-achtig stofje dat nodig is om de nieuwe hersencelletjes die we allemaal voortdurend aanmaken te laten rijpen en functioneel te maken.

Trouwe Bakkerianen worden dus op termijn misschien wel slimmer. Waarna ze misschien, je weet het nooit, op het idee komen om eens écht te gaan koken. Met pure, mooie basiswaren.

Basiswaren zoals:

Boter, kaas, eieren, spruiten, pastinaken, uien, knoflook, garnalen, prei... alles eigenlijk, als je maar kunt zien dat het in de grond, aan een struik, in zee of aan een beest heeft gezeten.

Onderzoekers van allerlei pluimage trokken de afgelopen eeuw één belangrijke conclusie: de mens kan in alle uithoeken van de wereld gedijen op een scala van totaal verschillende diëten; van vegetarisch tot carnivoor, van ‘mager’ tot moddervet. Het gaat pas mis met zijn gezondheid als hij zijn voedsel intensief gaat bewerken en raffineren. Dan en alleen dan ontstaan gebitsproblemen, diabetes type 2, kanker, hart- en vaatziekten en zelfs psychiatrische aandoeningen op noemenswaardige schaal.

Dr Francis Pottenger bewees deze stelling in een proefdiermodel. Zowel ratten als katten degenereren in de loop van één generatie wanneer hun natuurlijke voeding tot boven een bepaalde grens wordt geraffineerd.

Deze vitale waarneming is ruim zestig jaar lang overschreeuwd door het evangelie van groei en ‘vooruitgang’. Alleen levensmiddelen waaraan in een fabriek een zogenoemde ‘meerwaarde’ is gegeven, genereren immers een leuke winst.

De industrie doet er alles aan om het ‘pure voedsel’ dat opa en oma bij de bakker, de slager, de melkboer en de groetenman haalden, een suf, smakeloos en zelfs ongezond imago (roomboter) te bezorgen. Ze praat ons in schreeuwerige reclamespotjes aan dat het bereiden van eerlijke basiswaren oneindig veel tijd en moeite kost. Ze creëert een waanzinnig lucratieve vraag naar relatief peperdure onzinproducten, het liefst door er vaag onderbouwde gezondheidsclaims op te plakken.

Voorlichtende instanties als het Voedingscentrum en de Hartstichting doen ijverig mee aan de gekte. Nog even afgezien van de vraag of dat correct is, we hoeven er niet langer in te trappen. Ga naar de boekwinkel, koop een écht kookboek, surf langs Neerlands fantastische kookblogs, laat je inspireren, niet dicteren, struin markt en winkels af naar de mooiste ingrediënten en leef je uit.

En dan de belangrijkste les uit deze wijsneuzerige tirade:

of je nu Sonja Bakkert of beschaafd eet, neem altijd ruim de tijd om te eten. Nuttig je maaltijd als het even kan in gezelschap en kom eerst tot rust. Eet nóóit als je opgefokt bent.

Hoezo?

Stress maakt ons ongevoelig voor het hormoon insuline, dat juist tijdens en na het eten zijn werk moet kunnen doen. Het zal veel deskundigen een rolberoerte bezorgen, maar volgens de Britse arts-onderzoeker Dr Malcolm Kendrick is het gevreesde hartinfarct vooral een psychosociaal bepaalde aandoening. Kendrick spoelde de cholesterolhypothese lang geleden door zijn met pluche beklede toiletpot, omdat hij merkte dat mensen die een hartinfarct krijgen doorgaans exact dezelfde cholesterolspiegels hebben als mensen die gezond blijven.

Ook andere risicofactoren verwijst hij naar de prullenbak en ter verdediging gebruikt hij harde cijfers uit Engeland en Frankrijk. “Engelsen en Fransen zijn qua traditionele risicofactoren precies even ongezond,” zegt hij. “Ze hebben exact hetzelfde cholesterol, dezelfde, vaak verhoogde bloeddruk, hetzelfde aantal mensen met overgewicht en diabetes. De Fransen roken iets méér dan de Britten en eten van alle Europeanen het meeste verzadigd vet.

Toch krijgen de Britten vijf keer zo vaak een hartinfarct als de Fransen.”

Hoe kan dat?

Kendrick lacht sardonisch, want hij weet dat hij met deze niet te weerleggen gegevens voedingsvoorlichters en diëtistes tot razernij brengt. Is het de wijn? “Kom nou. Ongezond is een wijntje zeker niet, maar je kunt er nooit van z’n leven dat vijfvoudige verschil mee verklaren.”

Wat is het dan wèl?

“De Fransen nemen de tijd voor het eten,” betoogt hij. “Er is in hun samenleving net zo veel stress en narigheid, maar hoe opgefokt een Fransman ook is, de maaltijden zijn voor hem heilig. Fransen drinken wat, socializen een beetje en beginnen doorgaans pas te eten als ze aardig zijn onthaast.

In Engeland daarentegen, en ik neem aan ook in Holland, is eten vaak een kwestie van wie in de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk naar binnen schuift. Het liefst met op de achtergrond een opgefokte nieuwslezer die alle ellende van de wereld de eetkamer inslingert.

Fysiologisch gezien maken die twee situaties een verschil van dag en nacht. Als de stresshormonen nog door je lijf gieren, is je lichaam niet in staat naar behoren met voedsel om te gaan. Een gestresst organisme is ingesteld om reserves vrij te maken, niet om voorraden aan te leggen, schade te herstellen, weefsel op te bouwen.

Ga je in zo’n fight or flight toestand eten, dan schieten allerlei parameters – bloedsuiker, insuline, cortisol – tijdelijk door het plafond. Ze komen na verloop van tijd wel weer op hun pootjes terecht, maar als je dag in dag uit zulke pieken oproept, is dat slecht voor de bloedvaten. Heel slecht.

Wie vaak eet onder stress, soliciteert naar een hartinfarct. Het verklaart ook heel goed waarom mensen die psychosociaal in de verdomhoek zitten, zoals laag opgeleiden en minderheden, zo ontzettend veel meer last van hart- en vaatziekten hebben.”

Unileveren
Sonja Bakker is met haar naam als werkwoord opgenomen in het nieuwe ‘witte boekje’!.

Voor wie wellicht niet weet wat het witte boekje is: het Witte Boekje is een spellinggids van het Nederlands. Het bevat duidelijke spellingregels met veel voorbeelden, en een woordenlijst met 55.000 moeilijk te spellen woorden.

Bijvoorbeeld Son-Ja-Bàk-ke-ren.

‘De regels en de woordenlijst zijn gebaseerd op de taalpraktijk. Omdat spelling niet bedoeld is om het de taalgebruikers moeilijk te maken, wijken sommige regels en woorden af van wat officieel juist is’.

Sonja Bakker heeft mensen ontmoet die met haar die-eet wel 57 kilo’s zijn afgevallen. (ook wel genaamd ‘son-ja-bak-ker-ren‘).

‘En daar doe je het natuurlijk allemaal voor’.

Voor wie niet weet wat 57 kg afvallen (sonjabakkeren) is: ‘het innemen van minder calorieën dan je per tijdseenheid (laten we zeggen ‘per dag’) verbruikt’.

Met als logisch resultaat: een negatieve gewichtstoename. Ofwel ‘afvallen’. Dit doe je tot aan wel 57 kg toe. Bijvoorbeeld door te Son-ja-bàk-ker-ren.

Maar...we gaan door met ons boekje.
Unileveren met Sonja Bakker. ‘U-ni-le-ve-ren’, vooralsnog niet opgenomen in het witte boekje. Maar je zou denken, wat Sonja kan, kan Uni leveren ook!

Correctie, kan Unilever ook leveren.

Pardon, kan Unilever óók!

Dat is ‘em: wat Sonja Bakken kan, kan Unilever ook leveren.

Hier komen we zo één twee drie niet uit vrees ik.

Voor wie trouwens niet weet wat Unileveren is:

‘het gewetenloos, welbewust en opzettelijk misleiden van het volk via een Diëtiste genaamd Sonja Bakker. Die goedbedoeld, gedachteloos en pretentieloos de leugens van Unilever aanbeveelt voor het ‘bereiken van je ideale gewicht’.

Gedachteloos is geen probleem daar vriend Unilever dat gedachtegoed produceert, verpakt en distribueert zodat die-eet gerechtjes in 5 minuutjes bereid kunnen worden.

‘makkelijk hè?!!’

Pretentieloos hoeft Sonja ook niets voor te doen.

‘Zo is ze nou eenmaal’ zou je de marketing directeur van Unilever vergenoegd kunnen horen gniffelen.

‘Gewèldig hè?!’.

Overigens bestónd er al een goed oud en bekend Nederlands woord voor het fenomeen Unileveren:

volksverlakkerij. Weet U nog?

Want toch best smakelijk om te weten dat de producent en leverancier van het boodschappenlijstje voor sonjabakkeren, Unilever heet.

En Unilever ook die producten levert die op het boodschappenlijstje stonden van toen we nog bezig waren met te dik worden. En misschien nóg smakelijker als we ons beseffen dat datzelfde Unilever ook de producent is van Sonja’s anoniemer voorgangers, met onpersoonlijkere namen als ‘Slim-Fast’.

Weet U het weer?
En waren we er niet achter dat symptoombestrijding geen oplossing is?

Beseffen we dan niet dat Sonja zonder het te weten, willens en wetens aangemoedigd door Unilever, wederom niets anders doet dan ons gebrek aan zelfrespect en eigenwaarde voeden?

Zijn we dan vergeten dat het gewichtsprobleem niet alleen door voeding wordt bepaald maar door onze gedachten over onszelf, ons lichaam en dus over onze voeding? Weten we niet meer wat jojoën (ook wel genoemd ‘het jojo effect’) is en wat daar ook weer de oorzaak van is?

Wanneer worden we wakker en ontdekken we dat het, tijd is voor échte gezondheid?

Mobiliseren we onszelf en redden wij haar, helpen wij Sonja, in haar strijd tegen het sonjabakkeren, tegen het unileveren, tegen de volksverlakkerij!

Want was dat niet wat Sonja eigenlijk goedbedoelde?

Bewerkt naar een artikel van Melchior Meijer en Percy Dens

Wat is er mis met het Sonja Bakker dieet?

 

Het Sonja Bakker dieet is arm aan (goede) vetten

"Iemand met overgewicht heeft een teveel aan vet en moet dus vet kwijt", stelt Sonja Bakker. Dit is onjuist. De dag dat we dachten dat vetten alleen maar calorieën leverden is allang voorbij, en vetarme dieten zijn enorm achterhaald! Het tegendeel is namelijk waar. Tekorten aan gezonde vetten en dus aan omega- 3 vertragen juist de stofwisseling, waardoor je juist minder calorieën verbrandt.
Vet (gezond vet wel te verstaan) is uitermate belangrijk voor onze stofwisseling en niet in de laatste plaats voor ons gemoed. Koudgeperste oliën zijn super gezond en pure roomboter is - mits met mate - beter dan wat voor margarine dan ook.
You have to eat fat to loose fat, luidt een hedendaags gezondheidsgezegde. Bovendien kan een vetarm dieet met zich meebrengen dat er te weinig, in vet oplosbare, vitaminen wordt ingenomen, en zijn omega vetzuren van essentieel belang voor je hersenen, hart en bloedvaten. Alle vetexperts zijn het erover eens: Gezonde vetten zijn even belangrijk als groenten en fruit. Je hebt ze echt elke dag nodig voor je gezondheid! In het Sonja Bakker dieet staat niets over het belang van goede vetten, worden ze niet aangeraden en zijn ze niet verwerkt in de recepten en gerechten.

Het Sonja Bakker dieet barst van de geraffineerde, fabrieksmatige producten

Behalve wat aanbevelingen op groente,- en fruitgebied, barst haar dieet van de ongezonde, vaak (over)bewerkte zaken. Zoetigheid, jus, halvajam (!), smeerkaas, margarines (gif vanwege verharde (trans)vetten!) en vieze, zoete zuiveldrankjes zoals Optimel.

Het Sonja Bakker dieet houdt geen rekening met gunstige voedselcombinaties

Deze zijn - zeker voor mensen met verteringsproblemen - zeker niet onbelangrijk. Zo eindigt ze vaak een warme maaltijd met een vrucht bij wijze van toetje. Fruit eet je echter bij voorkeur op een zo nuchter mogelijke maag, omdat het binnen 20 minuten is verteerd en het anders lekker gaat gisten boven op je warme maaltijd.

Het Sonja Bakker dieet bevat een overmaat aan 'snelle' koolhydraten

Koolhydraten zijn brandstof voor het lichaam en onze hersenen. Maar je hebt slechte en goede koolhydraten net zoals goede en slechte vetten. Wit brood, witte rijst en witte pasta zijn sterk geraffineerde, dat wil zeggen bewerkte zetmeelproducten waar de meeste waardevolle stoffen uit zijn gehaald. Ze leveren koolhydraten die snel in de bloedbaan worden opgenomen en snel uit het maag-darmkanaal zijn verdwenen, waardoor je hersenen eerder een hongersignaal krijgen en waardoor je juist meer gaat eten. Het effect van 'snelle koolhydraten' op de langere termijn zijn overgewicht, een groter risico op diabetes en een groter risico op hart- en vaatziekten. Snelle koolhydraten zijn bijvoorbeeld: beschuit, eierkoeken(!), rijstwafels, witbrood, aardappelen, witte rijst, witte pasta. Langzame koolhydraten zijn bijvoorbeeld: Volkoren, spelt- of kamut pasta, zilvervliesrijst en volkoren brood. Deze voedingsmiddelen zijn niet ontdaan van waardevolle voedingsstoffen en vezels en de koolhydraten uit deze producten worden langzamer afgegeven aan de bloedbaan.

Het Sonja Bakker dieet is gebaseerd op afvallen, niet op gezond worden

Afvallen is in dit dieet het hoogste doel. Niet door gezond te denken en te eten, en de slechte producten gewoon te vervangen door gezonde producten, maar door enkel minder te eten van hetzelfde. Het gaat er bij gezond worden en het bereiken van je natuurlijke gewicht echter niet om wat je laat; het gaat erom dat er meer gezonde dingen op je bord terecht komen!

Het Sonja Bakker dieet misleidt door het aanbevelen van light producten

Het aanbevelen van alle light-producten is een zeer onverantwoordelijke zaak. De gemiddelde Nederlander denkt dat hij, door zijn koelkast te vullen met light producten, 'gezond' bezig is. Niets is minder waar. Light producten zitten boordevol suikervervangers (zoals Fructosesiroop en kunstmatige zoetstoffen) die het stop-ik-zit-vol-signaal van het lichaam blokkeren en dus tot gewicht aanzetten. Daarnaast barst het van de slechte vetten. Light boter is toch weer slechte boter. Het is een fabeltje dat plantaardige 'light' margarine goed is 'voor hart en bloedvaten'.
Margarine is eigenlijk ‘plastic boter’. Het is goedkope namaak boter die niets meer met echte boter gemeen heeft. Lees het artikel over margarines en plastic. Het gezonde uit de olie wordt duur verkocht aan de voedingsindustrie. Het afval wordt ontgeurd, geraffineerd en gebleekt en vormt de basis voor margarine. Plantaardige olie zoals zonnebloemolie bevat weliswaar veel linolzuur, en zonnebloemolie is inderdaad onverzadigde vet. Maar wat de margarine reclames ons niet vertellen is dat al die gezonde vetten na fabrieksmatige raffinage transvetten zijn geworden, die het ontstaan van hart en vaatziekten juist stimuleren. Ook is ontdekt dat ze een hoger risico geven op het ontstaan van borstkanker. Alle margarines (ook de biologische) zijn gemaakt van geraffineerde vetten. Margarines die goed zijn voor hersenen, hart en bloedvaten bestaan écht niet.

Het Sonja Bakker dieet is symptoombestrijding

Het dieet pakt het probleem van mensen niet bij aan bij de wortel, namelijk: het wijzen op eigen verantwoordelijkheid, een gezonde relatie krijgen met het lichaam en met voeding en het helpen bij het veranderen van denk- gedrag- en eetgewoonten.

Het Sonja Bakker dieet draagt niet bij aan een verandering van bewustzijn

Het grootste probleem van tegenwoordig is dat mensen zich niet bewust zijn van wat ze eten en dat ze om de tuin worden geleid door met name de voedingsindustrie. Sonja voegt niets aan dit bewustzijn toe, sterker nog: ze beveelt al die rotzooi aan en zegt niet dat we wat anders moeten doen, maar hetzelfde alleen in mindere mate. Zo kan iedereen lekker in zijn of haar comfortzone blijven. Wel zo gemakkelijk. Uiteindelijk worden we misschien wel slanker, maar zeker niet gezonder en dus ook niet bewuster. Nergens rept ze met ook maar één woord over biologische voeding en waarom dat beter voor ons mensen én de wereld is.

Het Sonja Bakker dieet is een training in aankomen

Waarom moet er iedere maand een nieuw dieet komen als ze zouden werken? De meeste diëten zijn zo opgebouwd om hun deelnemers afhankelijk te maken, vandaar dat er een nieuw volgend boek moet komen, een verbeterde methode of nog meer van dit soort onzin. Voor de meeste mensen is het probleem ooit begonnen met het eerste dieet en dat is waar we voor willen waarschuwen. Een dieet is verre van onschuldig, zowel fysiek als emotioneel. Het is juist het startpunt van aankomen en het beroemde jojo- effect. Je lichaam zit namelijk zo in elkaar dat het steeds moeilijker gaat worden om af te vallen. Het lichaam beschermt zich. Daarom zijn we niet blij met het boek van Sonja Bakker voor kinderen. Als je een kind leert dieten dan brengt je het de boodschap dat het kind niet goed is zoals het is. Het is te dik en door de meeste kinderen is een dieet een straf. Snoep is een beloning en een dieet wil zeggen dat je je niet goed gedragen hebt.

Roxane Catz - Patty Harpenau - Annemarie Postma

Artikel uit”Tijd voor echte gezondheid”.