Eurozone
voor grote crash - De 10 grootste euro leugens
Frank
Doll, redacteur van het Duitse Geld & Börse, schrijft op
Wirtschafts Woche dat de eurozone tussen een recessie en een
depressie pendelt en dat de gezamenlijke schuldenlast niet langer
houdbaar is. 'Het uiteenspatten van een gigantische kredietbel wordt
almaar onvermijdelijker.' Tevens de 10 grootste leugens en gebroken
beloften over de euro van politici in binnen- en buitenland op een
rijtje.
'De
waarheid is maar moeilijk te verdragen,'
stelt
Doll. Politici geven hun kiezers in zijn ogen daarom een
'homeopathische' -dus sterk verdunde- dosis van de waarheid en maken
daarbij gebruik van allerlei eufemismen, zoals: 'de crisis is
weliswaar nog niet voorbij, maar we hebben belangrijke stappen
richting de oplossing gezet.' Of: 'Het einde van de crisis is in
zicht.' Vooral rond verkiezingen worden de burgers met dit soort
uitspraken doelbewust in slaap gesust en gehouden.
'Crisis
is pas begonnen'
Volgens
Doll is de crisis niet 'bijna voorbij', maar pas begonnen. Voor deze
ontnuchterende constatering volstaat een korte blik op de Europese
schuldenontwikkeling. Sinds de invoering van de euro zijn de schulden
in de eurozone verdrievoudigd - en dat in slechts iets meer dan één
decennium tijd. Zonder deze massale nieuwe kredieten zou de
economische groei in de eurozone nog bleker zijn uitgevallen.
De
Europese economieën zijn anno 2013 meer van nieuwe kredieten -en dus
nog hogere schulden- afhankelijk dan ooit tevoren. Zonder nieuwe
kredieten kan er echter geen economische groei worden gecreëerd. En
geen economische groei leidt onvermijdelijk tot een nieuwe
kredietcrisis.
ECB
machteloos
Na
een jaarlijkse groei van 8% tot 10% tussen 2006 en 2009 is de
economische groei sinds het begin van de financiële crisis in 2008 –
met uitzondering van een korte opleving dankzij het LTRO programma
van de ECB - gedaald naar bijna nul. De meeste eurozone landen,
waaronder Nederland, bevinden zich in een recessie. De ECB staat
machteloos, want ondanks de 0%-rentepolitiek kunnen burgers en
bedrijven geen nieuwe kredieten meer opnemen omdat de schuldenlast te
hoog is geworden.
Bovendien
vloeit het nieuwe geld van de ECB rechtstreeks naar de economisch
inefficiënte financiering van de staten, waardoor er een zeepbel op
de kapitaalmarkten is ontstaan. De beurzen en financiële markten
verwijderen zich op deze wijze steeds verder van de echte economie,
waarmee het risico voor het financiële systeem van de eurozone
automatisch groter wordt.
Veel
economieën van de eurozone balanceren dan ook tussen een recessie en
een depressie, wat gezien de recordschulden het uiteenspatten van
deze gigantische kredietzeepbel garandeert. De schulden in Europa
zijn zó hoog dat zelfs de aankondiging van de ECB onbegrensd
staatsobligaties te gaan opkopen als niets meer dan doorzichtige bluf
werkt. Vanwege het gevaar dat er hierdoor een uit de hand lopende
valutacrisis ontstaat is de handelingsvrijheid van de ECB namelijk
aan zekere grenzen gebonden.
'Financiële
supernova'
Bill
Gross, oprichter van 's werelds grootste beleggingsfonds Pimco,
waarschuwde onlangs voor een 'financiële supernova' (zie dit
artikel)
als
de kredietzeepbel uiteenspat en het hele financiële systeem wordt
opgeblazen. De $ 2 miljard die Pimco beheert dreigt in een door de
Amerikaanse Federal Reserve gecreëerd 'zwart gat' te verdwijnen. De
eurozone staat er zelfs nóg beroerder voor, want in een van krediet
afhankelijke wereldeconomie drukken de schulden nergens zo zwaar op
de economische groei als in Europa.
De
10 grootste euro leugens
De
vele leugens en gebroken beloften van de afgelopen jaren onderstrepen
dat krampachtige positivisme van onze politieke en financiële
leiders de komende crash niet kunnen verhinderen en eerder zullen
versnellen, omdat men nog steeds weigert te erkennen dat de euro niet
de oplossing, maar de wortel van alle problemen is:
1.
'De reddingspakketten worden beëindigd. Dat hebben wij duidelijk
afgesproken.'
De
Duitse minister van Financiën en ook zijn toenmalige Nederlandse
collega De Jager verzekerden in 2010 dat de reddingspakketten slechts
tijdelijk zouden zijn en wij 'iedere cent' van ons hulpgeld zouden
terugkrijgen. Inmiddels is het 'tijdelijke' EFSF reddingsscherm
vervangen door het vele malen duurdere permanente ESM noodfonds.
2.
'Wij zullen iedere cent terugbetalen.
Duitsland
en Europa krijgen hun geld met hogere rente terug.' De Griekse
ex-premier Papandreou beweerde in maart 2011 dat zijn land geen
permanente financiële steun nodig zou hebben en alle 'leningen' zou
terugbetalen. Slechts een paar maanden later hadden de Grieken echter
een schuldenkwijtschelding en nóg een reddingspakket nodig. Premier
Mark Rutte gaf vorig jaar toe dat hij zijn verkiezingsbelofte over
Griekenland -'het uitstel (van het terugdringen van de Griekse
schuld) mag niets kosten'- had gebroken. Griekenland ontving van de
Nederlandse belastingbetaler al € 17,7 miljard - vrijwel precies
het bedrag wat de komende jaren in eigen land bezuinigd wordt.
3.
'Ik ben er vast van overtuigd dat Griekenland nooit aanspraak op deze
hulp zal hoeven maken, omdat het Griekse hervormingsprogramma zeer
geloofwaardig is,'
aldus
de voormalige voorzitter van de eurogroep Jean -Claude Juncker in
maart 2010. Het tegendeel bleek juist het geval; Griekenland hield
zich tot nu toe aan vrijwel niet één afspraak, reden waarom het IMF
inmiddels dreigt zijn bijdrage stop te zetten.
4.
'Wij kunnen de rente niet zogezegd kunstmatig naar beneden rekenen,'
zei
de Duitse bondskanselier Merkel in maart 2011. Dat was echter precies
wat er wel gebeurde door het massaal opkopen van de staatsobligaties
van de schuldenlanden door de ECB. Critici wezen erop dat deze
directe vorm van staatsfinanciering door een centrale bank verboden
is.
5.
'Spanje zal zijn begrotingstekort norm van 4,4% halen,'
beloofde
de Spaanse premier Mariano Rajoy. Inmiddels weten we dat het tekort
over 2012 minstens 6,4% bedroeg, ruim dubbel zoveel als toegestaan.
Bovendien kreeg de failliete bankensector van het land in juli zo'n €
100 miljard steun van Europa.
6.
'Italië is geen risicoland.'
ECB-chef
Mario Draghi hield in februari 2011 vol dat zijn thuisland stabiel
was en geen zorgenkindje zou worden. De rentedruk op Italië is
echter zo hoog geworden dat Draghi zijn landgenoot premier Mario
Monti moest bijspringen met het aankopen van Italiaanse
schuldpapieren. Gisteren berichtten we dat multinational Daimler-Benz
inmiddels serieus rekening houdt met een uittreding van Italië uit
de eurozone.
7.
'Het beeld dat wij in Europa een liquiditeitsprobleem hebben is
compleet verkeerd.'
Draghi's
voorganger Jean -Claude Trichet was met deze bizarre opmerking zo
mogelijk nóg verder van de realiteit verwijderd, want zowel de
lidstaten als de banken hadden en hebben een groot gebrek aan liquide
middelen en moeten fors bezuinigen.
8.
'Duitsland kan zijn veto gebruiken als aan de voorwaarden voor de
hulp (aan Griekenland) niet wordt voldaan.
En
daar zullen wij gebruik van maken.' Als grootste netto betalers
bedongen de Duitsers een vetorecht, maar toen bleek dat Griekenland
de afspraken van het eerste reddingspakket niet nakwam en een tweede
pakket nodig had, waarvan de afspraken óók niet werden nagekomen,
weigerde Merkel van dit vetorecht gebruik te maken.
9.
'Deze munt zal een grote toekomst hebben,'
voorspelde
de Duitse ex-kanselier Helmut Kohl, één van de vaders van de euro,
in 2001. Ondanks de huidige hoge koers verloor de euro de afgelopen
jaren juist aan waarde tegenover zowel de dollar als de valuta van
Zwitserland en Zweden, landen die de euro niet wilden invoeren. De
president van de Bundesbank, Jens Weidmann, verklaarde afgelopen week
dat de euro 'zwaar overgewaardeerd' is.
10.
'De euro is een beschermingsschild tegen de crisis.'
José
Manuel Barroso, president van de Europese Commissie, draaide de zaak
in februari 2010 precies om. De euro is volgens een groot aantal
onafhankelijke financiële analisten juist één van de belangrijkste
oorzaken van de crisis en zorgt er bovendien voor dat deze nooit meer
opgelost kan worden.
Bron:
http://xandernieuws.punt.nl/content/2013/02/Eurozone-voor-grote-crash--De-10-grootste-euro-leugens
Wirtschafts
Woche